Kontynuując cykl o weteranach spoczywających na nowotarskim cmentarzu przybliżona zostanie sylwetka ppor. Teofila Matuszkiewicza, jednego z kilku uczestników powstania wielkopolskiego spoczywających w Nowym Targu.

Teofil Matuszkiewicz urodził się 10 kwietnia 1898 r. w Babkowicach, w latach 1916-1918, służył w armii pruskiej, po zwolnieniu powrócił do Wielkopolski. 6 stycznia 1919 r. w Gostyniu wstąpił do formującej się 5 kompanii II batalionu 6 Pułku Strzelców Wielkopolskich. W szeregach pułku walczył w rejonie miejscowości Gościejowice, Turchałów i w okolicach Kąkolewa. W czasie wojny z bolszewikami walczył w szeregach 60 Pułku Piechoty Wielkopolskiej pod Berezyną, 20 sierpnia 1921 r. został zdemobilizowany w stopniu plutonowego.

Od 1922 r. służył w Straży Granicznej, od 1925 r. przeniesiony został do Inspektoratu Granicznego w Nowym Targu i pełnił służbę w Witowie, Czarnym Dunajcu, Podczerwonym, Nowym Targu oraz Jabłonce. We wrześniu 1939 r. został zmobilizowany, walczył w okolicach Włodzimierza Wołyńskiego. Po powrocie do Nowego Targu został tłumaczem niemieckiej komendy wojskowej w Nowym Targu. Po wojnie pracował na różnych stanowiskach, po przejściu na emeryturę pracował jako kierownik kancelarii nowotarskiego oddziału Związku Bojowników o Wolność i Demokrację oraz Związku Inwalidów Wojennych. Pełnił także funkcję ławnika w nowotarskim sądzie. Zmarł 6 marca 1973 r., pochowany na nowotarskim cmentarzu, kw. 3, grób nr 172.

Odznaczony Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski, Krzyżem Zasługi za Dzielność, Brązowym Krzyżem Zasługi oraz Wielkopolskim Krzyżem Powstańczym.

Więcej informacji o T. Matuszkiewiczu i pozostałych powstańcach znajdą Państwo w tegorocznym numerze Almanachu w artykule pt. „Powstańcy wielkopolscy związani z Podhalem”