Jakub Pajerski urodził się 5 lipca 1895 roku w Nowym Targu, był synem Bartłomieja Pajerskiego (Wikipedia błędnie podaje rodziców jako Piotra i Mariannę Rajską). W czasie I wojny światowej walczył w szeregach Legionów Polskich. Jako kapitan walczył w czasie wojny z bolszewikami w 5 pułku piechoty Legionów. W latach 1921–1923 był słuchaczem Kursu Normalnego Wyższej Szkoły Intendentury w Warszawie, a po ukończeniu kursu rozpoczął służbę w Departamencie VII Intendentury Ministerstwa Spraw Wojskowych w Warszawie. W 1936 r. został awansowany na stopień podpułkownika intendenta. W roku 1937 został wiceprezesem Towarzystwa Sportowego Wisła Kraków. W 1939 r. pełnił służbę w Szefostwie Intendentury Dowództwa Okręgu Korpusu Nr V w Krakowie. W czasie kampanii wrześniowej dostał się do niemieckiej niewoli. Przebywał w Oflagu VI E Dorsten. Zmarł w 1956 r. w Nowym Targu.

Za swoje wojenne czyny otrzymał Order Virtuti Militari, czterokrotnie Krzyżem Walecznych, Krzyżem Niepodległości, Złotym i Srebrnym Krzyżem Zasługi, Medalem Pamiątkowym za Wojnę 1918 – 1921, Medalem Dziesięciolecia Odzyskanej Niepodległości oraz dwukrotnie Odznaką honorową dla Oficerów i Szeregowych za Rany i Kontuzje.

Decyzją prezesa Instytutu Pamięci Narodowej z dnia 3 listopada 2020 r. na wniosek prezesa koła Związku Kombatantów RP i Byłych Więźniów Politycznych w Nowym Targu, grób Jakuba Pajerskiego został wpisany do prowadzonej przez IPN ewidencji grobów weteranów walk o wolność i niepodległość Polski pod numerem ewidencyjnym 1106.

oprac. Arkadiusz Stefaniak-Guzik

Zdjęcia 1-10 pochodzą z archiwum rodzinnego Jakuba Pajerskiego.