Stanisław Dworzański urodził się 25 października 1897 r. w Limanowej. Od 1908 r. rozpoczął edukację w nowotarskim C.K. Gimnazjum. W czasie nauki w gimnazjum wstąpił do Polskich Drużyn Strzeleckich, a po wybuchu I wojny światowej zgłosił się do Legionów Polskich. Walczył m.in. w szeregach 2 i 5 pułku piechoty Legionów Polskich. Dwukrotnie ranny: po raz pierwszy w grudniu 1914 pod Łowczówkiem, po raz drugi w lipcu 1916 r. pod Kostuchniówką. W listopadzie 1918 r. brał udział w walkach o Lwów, w 1919 r. awansował na podporucznika. W kwietniu 1919 r. brał udział w wyprawie wileńskiej, której celem było zajęcie Wilna przez Wojsko Polskie. Walczył w wojnie z bolszewikami jako dowódca
4 kompanii I batalionu 5 pp LP. Zginął 7 września 1919 r. w czasie bitwy nad Dźwiną. Okoliczności śmierci Dworzańskiego zostały opisane w Zarysie historji wojennej 5-go pułku piechoty legionów autorstwa Kazimierza Bąbińskiego: Dnia 7 IX 1919 r. około godziny 13 nieprzyjaciel zarzucił pozycje obronne I batalionu pociskami artylerii, poczem przeszedł do silnego natarcia. Ranny został śmiertelnie dowódca 4-tej kompanii, podporucznik Dworzański. Bohaterski ten oficer, będąc już uprzednio ranny, nie chciał opuścić placu boju i dowodził nadal kompanią, niestety zmarł na polu z powodu upływu krwi.
Jego ciało zostało sprowadzone z Wilna, 29 września 1919 r. został pochowany w grobowcu dla zasłużonych na nowotarskim cmentarzu, a następnie przeniesiony do grobowca rodzinnego, gdzie spoczywa do dziś (kwatera 40, grób 6). Pogrzeb odbył się z udziałem asysty kawalerii i orkiestry wojskowej, ciało St. Dworzańskiego przewieziono na cmentarz z dworca na lawecie armaty. Przemówienie nad grobem wygłosił gen. Andrzej Galica.
Pośmiertnie awansowany na kapitana, odznaczony Krzyżem Srebrnym Orderu Wojennego Virtuti Militari (Krzyż numer 3170. Jako uzasadnienie przyznania Orderu zapisano: Po zajęciu Lwowa dn. 21. XI. 1918 r. jako dca plutonu brawurowym atakiem zdobywa dom będący kluczem pozycji Łyczakowskiej. Ś.p. ppor. Dworzański Stanisław był wzorem cnót żołnierskich, cenionym przez przełożonych, szanowanym przez podkomendnych), Krzyżem Walecznych oraz Krzyżem Niepodległości (za pracę w dziele odzyskania niepodległości). Warto zaznaczyć, że oprócz St. Dworzańskiego na nowotarskim cmentarzu spoczywa inny kawaler Virtuti Militari, również nowotarżanin i żołnierz 5 pułku piechoty Legionów – ppłk Jakub Pajerski (z biografią J. Pajerskiego można zapoznać się w innym artykule: http://www.ptpn.nowytarg.pl/index.php/240-order-virtuti-militari-cd)
